De geboren en getogen Hoogevener Henri Klok (48) is een rasechte vrijwilliger, kan je wel stellen. Je zou haast zeggen van een uitstervend ras, gezien het kaliber van zijn palmares. Die is omvangrijk. Om een tipje van de sluier op te lichten: 21 jaar geleden begon Klok zijn vrijwilligerscarrière officieel in het bestuur van de huidige buurtvereniging Westersluis. Inmiddels is zijn gehele gezin aangestoken met het ‘vrijwilligersvirus’. “Mijn vrouw zit in een aantal activiteiten van de buurtvereniging en ook mijn zoon en dochter helpen daarin mee”, zo vertelt hij met het nodige enthousiasme.
Alvorens Klok, in het dagelijks leven installatieverantwoordelijke bij een landelijke netwerkbeheerder, zitting nam in het bestuur van Westersluis, hielp hij daar vrijwilligers bij activiteiten. “Mijn ouders waren al betrokken bij de buurtvereniging. Mijn moeder zat in het bestuur, dan krijg je het met de paplepel ingegoten. In de loop der jaren heb ik meerdere functies bekleed, van secretaris tot voorzitter. Dit neemt de meeste tijd op”, aldus Klok. Hij somt op wat zijn verdere werkzaamheden zijn: “Naast de werkzaamheden voor Westersluis ben ik lid van de Initiatiefgroep Venesluis van De Smederijen. Ook ben ik lid van de Bestuursgroep De Smederijen en zit ik in de commissie voor het beoordelen van het Platteland Vitaal”. Hij haakt verder in op Platteland Vitaal, als hem daarnaar gevraagd wordt. “De provincie stelt ieder jaar 5000EUR beschikbaar voor het buitengebied van Gemeente Hoogeveen. Werkgroepen kunnen plannen indienen om de leefbaarheid in het dorp te verhogen. Onze commissie beoordeelt die plannen. Wij brengen het advies uit, maar de gemeente geeft de uiteindelijke klap”.
Klok heeft een duidelijke boodschap voor potentiële vrijwilligers. “Als vrijwilliger oogst je erg veel waardering voor wat je doet. Je haalt er bovendien zelf veel waardering uit, je maakt contacten en leert andere mensen kennen. Het is een verbreding van je sociale netwerk.” In het verlengde daarvan benoemt Klok ook de rol van de organisatie, die volgens hem van doorslaggevend belang is. “Zorg als organisatie dat de vrijwilliger zich gehoord voelt. Ga samenwerken met elkaar. We doen het met elkaar voor de vereniging, maar daarin moet je de vrijwilliger niet vergeten. Neem vrijwilligers serieus en luister naar elkaar. Daar zie je dat het vaak mis gaat. Nieuwe blikken en andere invalshoeken of zienswijzen moet je niet wegzetten, maar meenemen. Dan ben je bezig met verandering in je vereniging en dat houdt het levendig”.
Klok wil mensen dolgraag aansporen om vrijwilligerswerk te gaan doen: “Wat ik ook nog weleens benoem is dat vrijwilligerswerk niet altijd uren in de week hoeft te zijn. Vele handen maken licht werk. Het wordt vaak gezien als belasting, maar het is niet nodig om je verplicht te voelen. Als je mensen vraagt om te participeren hoor je dikwijls opmerkingen voorbijkomen als ‘wat moet ik dan allemaal doen?’ of ‘hoeveel tijd kost me dat?’ Het mooie is dat wanneer je ze mee laat lopen de drempel omlaag gaat. Ze zeggen dan soms: ‘als de nood aan de man is wil ik wel inspringen’. Dan heb je ze met één been binnen staan. Volgende stap is om ze daadwerkelijk te laten meedraaien en dan hoor je soms: ‘joh, ik wil weleens wat doen’. Met een clubje van bijvoorbeeld drie, die één keer in de drie weken aan de beurt is, wordt de belasting gelijkmatig verdeeld.”
Klok wijst dan ook weer op de rol van de organisatie daarin. “Laat het bepaalbaar zijn. Dirigeer het niet en geef vrijwilligers de nodige verantwoordelijkheid. Laat ze activiteiten doen die ze leuk vinden. Niemand zit te wachten op 10 à 20 uur vrijwilligerswerk per week. Vertrouwen geven in mensen is super belangrijk. Dan kan je als bestuur bepaalde dingen loslaten. We hebben mensen in het bestuur gehad die alles zelf wilden regelen. Dat ging een tijdje goed, maar uiteindelijk ga je ten onder. Zodra je delegeert kom je tot rust en is de stress weg”. Hij herhaalt: “Zorg ook voor waardering. Je moet het wel met elkaar doen. Als je kijkt naar ons bestuur dan zie je dat ieder haar eigen taak heeft, maar we hebben dezelfde blik naar de toekomst. We doen vrijwilligerswerk, we besturen, maar dat betekent niet dat je alles zelf moet oppakken. Een bestuurstaak valt reuze mee zolang je zaken uit handen weet te geven. Alles oppakken moet je niet willen. Laat mensen organiseren als ze dat leuk vinden. Soms komen mensen met de meest leuke ideeën, puur omdat ze echt betrokken zijn. Ze doen dan geen voorafgaand vastgesteld kunstje, om vervolgens weer weg te gaan”.
Als de hoogtepunten vervolgens ter sprake komen, komt Klok toch weer uit bij de buurtvereniging. “Waar ik trots op ben is waar wij staan als buurtvereniging. De groep die wij hebben aan vrijwilligers waarmee wij alle activiteiten organiseren is iets om trots op te zijn”.